-
1 bić na trwogę
бить трево́гу -
2 trwoga
сущ.• беспокойство• боязнь• волнение• забота• испуг• озабоченность• опасение• опаска• переполох• перепуг• страх• тревога• тревожность• ужас* * *trwog|a♀ тревога, беспокойство ň;ogarnięty (zdjęty) \trwogaą встревоженный; ● bić na \trwogaę бить тревогу; jak \trwoga, to do Boga погов. (пока) гром не грянет, мужик не перекрестится
+ bojaźń, lęk, strach, przerażenie* * *жтрево́га, беспоко́йство n- jak trwoga
- to do BogaSyn: -
3 бить тревогу
dzwonić na alarm, bić na trwogę -
4 trwoga
-
5 bi|ć
impf (biję) Ⅰ vt 1. (zadawać ciosy) (ręką, kijem) to hit; (pięścią) to punch; (batem) to whip; (pasem) to beat- bić kogoś w twarz/po twarzy to punch/hit sb in the face- bić ile wlezie to beat a. knock the (living) daylights out of sb pot.- bić do upadłego to beat sb until he drops- bij, zabij! przest. charge!; up boys and at ’em! przest., pot. ⇒ zbić22. (zabijać) to slaughter, to kill [bydło, świnie]; to kill [muchy] ⇒ ubić 3. (wyciskać w metalu) to mint, to strike [monety]; to strike [medal]; (drukować) to strike off ⇒ wybić 4. (wbijać) to bang a. knock in [pale] ⇒ wbić 5. Kulin. to whip, to beat [krem, jajka] 6. (zwyciężać w walce) to beat, to defeat [wojsko, kraj] 7. (przewyższać) to beat, to outdo- bić na głowę kogoś/coś to beat sb/sth hands down pot., to knock spots off sb/sth GB pot.- ten lek bije wszystkie inne pod względem skuteczności działania in terms of effectiveness this medicine beats/outdoes all the others- ona bije męża inteligencją she outshines her husband in intelligence8. Gry (w kartach) to beat; (w szachach, warcabach) to take- bić króla asem to beat a king with an ace- dama bije waleta a queen beats a jack- w szachach nie można bić króla the king cannot be taken in chess ⇒ zbić2Ⅱ vi 1. (uderzać) to strike, to hit (czymś w coś sth with sth)- bić kilofem w skałę to strike (at) rock with a pickaxe- bić pięścią w stół to bang one’s fist on the table- biją w dzwony they’re ringing the bells, the bells are ringing- deszcz bije w okna the rain is beating against the windows- fale biją o brzeg the waves are beating against the shore- pies bił ogonem o ziemię the dog was beating its tail on a. against the ground- bić czołem przed kimś przen. to bow (down) to a. before sb, to make a low bow to sb2. (wydawać dźwięk) [dzwon] to ring (na coś for sth); [zegar] to strike- dzwony biją na mszę/na trwogę the bells are ringing for Mass/are ringing a tocsin daw.3. pot. [licznik] to run- zgaś światło, bo licznik bije turn the light out, you’re running up the meter4. (tętnić) to beat- puls chorego bije słabo the patient’s pulse is weak- ale mi bije serce! my heart’s really beating/racing!- dopóki mi serce bije w piersi as long as I have breath in my body a. as I draw breath5. (wydobywać się gwałtownie) [woda, źródło] to spurt, to gush; [ogień] to spout, to spurt; [zapach, blask] to be given off- fontanna bije wysoko the fountain spurts a. gushes high into the air- od lampy bije silny blask the lamp gives off an intense glare- alkohol za bardzo mu bije do głowy alcohol goes straight to his head6. (dać się zauważyć) z jego twarzy biła radość his face was radiant with joy- z jej postawy bije pewność siebie she exudes self-confidence7. Wojsk. (strzelać) to fire, to shoot (w coś/po czymś at sth); (z armat) to shell (w coś/po czymś sth)- działa biły przez cały dzień the cannons were firing all day (long)Ⅲ bić się 1. (uderzać samego siebie) to slap vt- z radości bił się dłońmi po udach he slapped his thighs with joy- bił się ogonem po bokach it beat its tail from side to side2. (uderzać jeden drugiego) to fight (z kimś o coś/kogoś with sb over sth/sb)- często bił się z kolegami he often got into fights with other children3. (walczyć podczas wojny) to fight (z kimś o coś with sb for sth)- bić się za ojczyznę to fight for one’s country4. Hist. (w pojedynku) to duel (z kimś o coś/kogoś with sb over sth/sb)- bić się na szable to duel with swords- bić się na pistolety to fight a duel with pistols■ bić brawo to clap, to applaud- bić brawo na stojąco to give a standing ovation- bić pokłony komuś (kłaniać się) to bow (down) to a. before sb, to make a low bow to sb; (korzyć się) to bow and scrape to sb pejor.; to kowtow to sb pot., pejor.- bić w kogoś/coś [mówca, krytyk] to hammer sb/sth pot., to slam sb/sth pot.; [sytuacja, zmiana] to hit, to hurt- nowe przepisy biją w drobnych przedsiębiorców the new regulations are hitting a. hurting small business(es)- bić w oczy przen. to strike a. hit sb- ich niekompetencja bije w oczy the first thing that strikes you is their incompetence- bić się z myślami to be in two minds, not to be able to make up one’s mind- nie wiem, co zrobić, biję się z myślami I don’t know what to do, I can’t make up my mindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bi|ć
-
6 trw|oga
f książk. terror, trepidation- trwoga o kogoś/coś fear for sb/sth- z trwogą wyglądał przez okno he looked through the window in terror a. with trepidation- na myśl, że statek może zatonąć, ogarnęła go trwoga he was seized by fear at the thought of the ship sinkingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trw|oga
См. также в других словарях:
bić — 1. iron. Bić pianę «prowadzić czcze rozmowy, dyskusje niewnoszące nic nowego do sprawy»: Bicie piany trwało kilka godzin. Do chwili zamykania tego wydania radni jeszcze dyskutowali nad budżetem. DzPozn 03/03/1999. 2. Bij, zabij «wyrażenie… … Słownik frazeologiczny
bęben — Bić w bębny na trwogę zob. trwoga … Słownik frazeologiczny
trwoga — podn. Bić (w dzwony, w bębny); dzwonić, uderzać, strzelać itp. na trwogę «ostrzegać przed niebezpieczeństwem, uprzedzać o groźnej sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności»: Uderza (...) na trwogę, gromi rządy, nie oszczędzając zresztą… … Słownik frazeologiczny
trwoga — ż III, CMs. trwogaodze; lm D. trwóg «stan, uczucie niepokoju o to, co nastąpi, co grozi; lęk, obawa, przerażenie, strach» Śmiertelna, zabobonna trwoga. Okrzyk trwogi. Trwoga przed czymś nieznanym. Nie okazywać trwogi. Drżeć z trwogi. Coś budzi,… … Słownik języka polskiego
dzwon — Serce jak dzwon «zdrowe serce»: Panu się zdaje, że ma pan serce jak dzwon i nieskazitelną wątrobę, przez którą przetoczyło się morze alkoholu? J. Krzysztoń, Obłęd. Bić w dzwony na trwogę zob. trwoga. Od wielkiego dzwonu zob. święto … Słownik frazeologiczny
dzwon — m IV, D. u, Ms. dzwonnie; lm M. y 1. «sygnalizacyjne urządzenie dźwiękowe o kielichowatym kształcie, odlane zwykle ze stopu miedzi i cyny z dodatkami, wydające dźwięk wskutek uderzenia zwisającego wewnątrz serca o wieniec dzwonu lub przez… … Słownik języka polskiego
dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… … Słownik języka polskiego
alarm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc.alarmmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sygnał, najczęściej dźwiękowy, ostrzegający o grożącym lub zaistniałym niebezpieczeństwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogłosić alarm.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
